De beste film van het jaar is VELE HEMELS BOVEN DE ZEVENDE, een Vlaamse film en verfilming van de gelijknamige roman van Griet op de Beeck, raakte me diep. Dat zit ‘m vooral in het scenario van Op de Beeck; de manier waarop de verschillende karakters binnen een familie worden geïntroduceerd en hun ontwikkeling wordt uitgediept zal ongetwijfeld in het boek – niet gelezen – net zo mooi worden opgebouwd. Hartverscheurend herkenbaar op meerdere niveaus en prachtig hoopgevend. Deze film en vooral de laatste zin kwam op precies het juiste moment en verdient daarom absoluut een nummer één positie.

De beste film van het jaar is TONI ERDMANN, een Duitse komedie, wie had dat ooit gedacht? Maar een komedie is het niet alleen, want ik heb bij deze film zowel gehuild van het lachen als simpelweg gehuild. Het is een unieke film, die met ingetogen acteerwerk, absurdistische situaties, pijnlijk realisme, droge humor en een Bulgaars harig kostuum een wonderschoon verhaal verteld over de relatie tussen een vader en dochter en over het vinden van geluk in een verharde wereld.